напашите стих Амины Бикчантаевой на татарском языке

Сабый чагың үтте, кызым,
Сизми дә калдым кебек,
Сизми дә калдым кебек,
Сизми дә калдым кебек.
Сабыем булып бер сыен,
Җылы куеныма кереп.

Ләкин куенымнан чыгып,
Яшәр көннәрең җитте.
Яшәр көннәрең җитте,
Яшәр көннәрең җитте.
Бала кош очып киткәндәй,
Очар көннәрең җитте.

Очарсың, тик канатларың
Нык булсын иде, балам.
Нык булсын иде, балам,
Нык булсын иде, балам.
Күгең аяз, җирдә юлың
Ак булсын иде, балам!